teozofija (grč. theosophia, božanska mudrost), orijentalni misticizam koji je na Zapadu u devetnaestom stoljeću popularizirala Helena Petrovna Blavatski. Teozofiju mnogi smatraju početkom i krajem svekolikog okultizma i bijele magije. To je pokret koji nastoji povezati u jednu cjelinu prastare mistično-magijske predodžbe s kršćanskim i modernim idejama. Novi čovjek, smatraju teozofi, dovršava integraciju ljudskih snaga putem transformacije svijesti. Teozofiji se pridaje dimenzija totalnoga i transpovijesnog divinacijskog instrumenta, “nauke” koja u svakoj svojoj pojedinačnoj disciplini teži “usavršiti čovjeka”, posvetiti ga i transmutirati na Božju sliku i priliku. To je pak moguće uz pomoć “obnove drevne mudrosti”, koja je ujedno i vječna istina, transpovijesno nadahnuće posvećenja i prosvjetljenja. Da bi došlo do obnove duha i svijeta, važno je razvijati “tehnologije” i “metode” ovladavanja “Prirodom” kao i “razvoja” čovjeka i njegovih “moći”.