nanovorođenje ili obnovljenje je stvaranje novog srca ili jezgre u čovjeku; to je prelazak iz smrti u život (Iv 5,24), prijelaz iz života tame u život svjetla (Iv 8,12), iz sotonina kraljevstva u kraljevstvo Božjega ljubljenog Sina (Kol 1,13). To je nadnaravni Božji čin kojim on dodjeljuje vječni život pokajanom grešniku kad ovaj primi Gospodina Isusa Krista (Tit 3,5). Pokajnik ne prima samo vječni život, već prima i novu narav (2 Pt 1,4). Apostol Pavao ističe iskustvo novog rođenja kao iskustvo ponovnog stvaranja: “Dakle, je li tko u Kristu, nov je stvor. Staro uminu, novo, gle, nasta!” (2 Kor 5,17). U činu i procesu obnovljenja Sveti Duh oživljava one koji su duhovno mrtvi (Iv 6,63; Rim 8,1-10; Ef 2,1). Iskustvo novog rođenja kojim Bog u osobi započinje duhovni život događa se iznenada i tajanstveno je. Isus nije ni pokušao objasniti način novog rođenja, ali je zato pojasnio razlog: “Što je od tijela rođeno, tijelo je; i što je od Duha rođeno, duh je” (Iv 3,6). Ljudska narav može proizvesti ljudsku narav, a samo Duh Sveti može proizvesti duhovnu narav koja osposobljuje ljude za nebo. Tajanstvenim zahvatom Duha Svetoga rađa se novo stvorenje jer Duh Sveti usađuje Božji život u čovječje srce. To iskustvo novog rođenja, duhovnog rođenja, ostvaruje mogućnost razvoja čija je svrha da osoba bude nalik na Krista (1 Iv 3,2).
U novom rođenju ključnu ulogu imaju Riječ Božja (Jak 1,18; 1 Pt 1,23) i Duh Sveti (Iv 3,5.6.8; Tit 3,5). Novo rođenje nastupa kad osoba povjeruje Božjoj riječi i posluša je (Ef 1,13; Rim 10,17). Kod novog rođenja Duh Sveti djeluje na tri načina: osvjedočava o grijeh (Iv 16,7-11), prouzrokuje novo rođenje (Iv 3,5-6) i svjedoči da je osoba spašena (Rim 8,15.16).
izradio