čovjek, stari i novi, izrazi koje upotrebljava Pavao kako bi izrazio kontrast između života bez Krista i zajednice s Kristom (Rim 6,6; Ef 2,1-24; Kol 3,9-10). Za Pavla Krist je “novi (Sin) čovječji” novoga stvorenja/kraljevstva/čovječanstva uspostavljenog nasuprot Adamovu, koji je “stari čovjek”. Zajedno s Kristom (kroz krštenje u njegovu smrt i uskrsnuće, Rim 6,3-5) prelazimo iz starog stvorenja u novo. Naš je stari čovjek – naše nasljedstvo u Adamu – razapet s Kristom i sada moramo paziti da odražavamo u praksi (stavljamo na se) “sliku” novog čovjeka, a odbacimo (skinemo) ostatak slike staroga čovjeka (1 Kor 15,45-49).